Luister een aflevering

Na AZ-Fenerbahçe sprak Dave Kwakman met de pers: “Wij spelen al zo lang samen… Logisch toch, dat we winnen? Ik wist dat vooraf al zeker.” Er kwam geen lachje, geen knipoog. Dave had een uitgestreken gezicht, terwijl achter hem Edin Džeko, die zijn vader had kunnen zijn, langsliep. En toen wist clubwatcher Simon Zwartkruis dat dit wel goed zou komen, dit seizoen met deze lichting. Eerst sportief, maar op termijn ook financieel, want er wordt al hard getrokken aan deze jonge jongens. 

Hij vindt dat je als commentator niet te innig moet worden met de hoofdrolspelers in de voetbalwereld, maar toch ontstonden er warme banden in de net afgeronde carrière van Andy Houtkamp. Met Martin Haar bijvoorbeeld, met Barry Opdam en met de vader van Henk Timmer. En ook een iets minder warme band – wat dan weer samenhangt met de fles Toscaanse wijn in Sanders hand. Huh?

Anderhalf jaar na ons laatste rondje omloop, er was toen net één plexiwand geplaatst, gaan we op herhaling. Want inmiddels beginnen we al gewend te raken aan de verplaatste tourniquettes. En aan de picknicktafels en parasols op de plek waar we voorheen de rij dienden te trotseren. Met een lege maag maar een brein vol verwachtingen gingen wij op onderzoek uit: wat vinden wij, maar vooral wat vinden jullie van de omloop? De aanbevelingen zijn om je vingers bij af te likken.

Praten over PSV wil hij nu niet. Dat is nog te vers. Maar voor Podcast 67 loopt Toon Gerbrands met alle liefde de AZ-hoofdstukken af, die zijn tijdperk in Alkmaar markeren. En dus gaat het, aan tafel in zijn woning in Geldrop, over ontslaggesprekken met Van Stee en Verbeek. Over een zakje met gesmeerde boterhammen die Dirk Scheringa op een terras verorbert. Over de Oost-Europese geldschieters die op de stoep stonden na de val van DSB. Eigenlijk over alle gedaanteveranderingen die AZ tussen 2002 en 2014 onder zijn leiding doormaakte.

Hele volksstammen hingen in de hekken als Luinge AZ weer eens op één of meerdere rode kaarten trakteerde. En het kwam ook meerdere keren voor dat we op het veld verhaal kwamen halen. Maar de laatste jaren lijken AZ’ers stukken invoelender als het om beslissingen van de leidsman gaat. Niet alleen op de tribune, maar ook op het veld gaan AZ’ers nauwelijks nog tekeer als het tegenzit. Goede zaak, of moeten we die man in het zwart (of geel, of groen) wat meer bewerken? We bespraken het met de Björn Kuipers van het westen: Onno Jans.

Je zal ze de kost moeten geven, Bekende Nederlanders die als het ze uitkomt opeens een voetbalclub omarmen. Frits Wester valt geenszins in die categorie. Hij heeft rood-wit bloed door zijn aderen stromen, ontdekten we maandagochtend in zijn achtertuin in Voorburg, terwijl hond Neal driftig aan onze microfoon en onze knieën likte. En hij (Frits dan) kent iedereen die onze prachtige club heeft vorm gegeven: van de materiaalman tot Toon Gerbrands en van de stadionspeaker tot het voormalige opperhoofd van de Ben-Side. Sterker nog, de oprichter van de Alkmaarse jongerenafdeling van het CDA stond met alle liefde mee te kleunen als het er op aan kwam.

Van alle AZ-data die in ons collectieve geheugen staan gegrift, komt 12 mei niet als eerste bovendrijven. En toch, exact 18 jaar geleden namen we afscheid van Buskermolen, Van Galen en het stadion waarin de liefde begon. Als we dan op precies deze dag ook nog naar Deventer mogen afreizen om op een voormalig Molenaarstoeltje te zitten, vraagt dat natuurlijk om een ongegeneerde nostalgische blik. Probleem: iedereen heeft inmiddels zijn uitgekauwde zegje wel gedaan en rood-wit gekleurde herinneringen gedeeld, toch?

Het was de ideale gast om mee verder te speculeren in dit tweeluik over de nieuwe directeur. Voetbalchef, AZ-versteher en zelfbenoemd kandidaat Arno Vermeulen. En met welk verjaardagspresentje kwam AZ op de proppen op de dag van de opname? De gedroomde directeur! Niks koffiedik, meteen ter zake: is Zeeman echt een betere keuze dan Vermeulen?

Na de opbouwer (Toon) en de innovator (Robert) is het tijd voor een derde directeur in het post-Dirk-era. Wat past nu het beste bij AZ? Gaan we weer shoppen bij een andere sport? Samen met de fanatieke bobo Herman Korthout, die onlangs zijn schrijversdebuut maakte met de heftige autobiografie ‘Niet aankomen, niet afvegen’, vinken we alle pro’s en contra’s af. En dan rest uiteindelijk de vraag: bestaat die droomkandidaat wel?

Of ze nou voor Utrecht, Feyenoord of West Ham zijn, uitfans op de thuistribune leiden zelden tot gemoedelijke taferelen en wederzijdse high-fives. Toch blijven ze komen, en dan vooral in de jaarlijkse ontmoeting met de Rotterdammers. Tijd voor een diepgravend, kwantitatief onderzoek: wat is daar nou de lol van, binnensmonds Hand in Hand op de Molenaar-tribune neuriën als Wieffer scoort? En om deze casus objectief te benaderen, ontkwamen we er natuurlijk niet aan om de trip naar De Kuip te maken en aldaar tussen de harde kern plaats te nemen. Alles voor de wetenschap, toch?

Hij had geen voorgangers: voor de komst van Willem Zeijlmans stapten journalisten zelf op spelers, trainers of bestuurders af. En hoewel hij dus de eerste bij AZ was met woordvoerder op zijn visitekaartje, had hij er ook duizenddingendoekje op kunnen zetten. Want Willem was meteen ook scout, poetste de perstribune schoon en er gaat nog steeds een hardnekkig gerucht dat hij ook wel eens in de huid van Herry (of Berry) kroop…

Op een regenachtige woensdagavond in Hardenberg werd het AZ-supportersgilde getrakteerd op een extra lange portie AZ. En het is natuurlijk geen toeval dat vrijwel de complete Futbology top-7 er incheckte. Want als je meer dan 700 keer, meer dan 800 keer of zelfs meer dan 1600 keer AZ hebt bezocht, dan mag Sportpark de Boshoek niet ontbreken. Hamvraag aan deze door de wol geverfde AZ’ers: welke van deze honderden wedstrijden blijft jou het beste bij? Want tja, een rood-wit kloppend AZ-hart draait niet alleen om kwantiteit…

Vraag ons naar de doelpuntenmakers in de thuiswedstrijd tegen NEC in 1996* en we lepelen het moeiteloos op. Dan weet je echt alles over dat tijdperk, denk je. Tot je met André Liefaard gaat zitten, de man die serieus in de zogeheten ‘donkere periode’ is gedoken.

AZ-Aston Villa wordt voor Ferdi Delies komende donderdag de wedstrijd met de kortste reistijd ooit. Want Alkmaar is een peulenschilletje voor de machinist en boekenschrijvert, die gewend is dat hij voor uit- én thuiswedstrijden van Aston Villa op zijn minst het vliegtuig, de boot of de Eurostar moet pakken. Maikel en Sander zaten in het kantoor van Pascal Jansen intussen handenwrijvend klaar om de Britse voetbalmythe door te prikken. Weet Ferdi hun scepsis te pareren?

Tuurlijk, als je wilt weten hoe het met je club gaat, kijk je naar de ranglijst. Maar die vertelt niet altijd het hele verhaal, zeker niet in de beginfase van de competitie. Je wilt eigenlijk ook weten: hoe scoren we qua seizoenkaartverkoop ten opzichte van de concurrentie? Of: is de kidsclub van AZ groter dan die van Twente? (Antwoord: nee.) Laten er nou net twee studenten van de minor Football Business op de HAN zijn die zo’n benchmarkonderzoek hebben verricht. Sander en Maikel ging op bezoek bij Gio en Jasper in Arnhem.