De dag na de Tour. Jarenlang aasden criteriumbazen dan op profrenners als Laurens ten Dam, maar dit keer trok Podcast 67 aan het langste eind.
Hoe zuur zijn afscheid ook was in december, een paar maanden later staat Barry van Galen gewoon te juichen op de tribune van de Arena. Voor AZ. “Ik kan niet voor een andere club werken dan AZ”, zegt Barry. Wij geloven hem. How much more can I say?
Aan de keukentafel in Spanbroek zit je per definitie met ambivalente gevoelens. Tegenover je de man die AZ liet groeien van een lelijk eendje tot een prachtige zwaan. Maar ook de man die altijd herinnerd wordt aan wankele constructies, of het nu om hypotheken of ons stadion gaat. We vroegen hem naar zijn nalatenschap. Want die zwaan, die staat al een poosje op eigen benen, maar komt niet los van de (goedkeurende) blik van ome Dirk.
Al vanaf de eerste vraag (‘mooiste AZ-herinnering?’) is de toon gezet. Geen bekerfinale, geen Europese surprise, maar een eenvoudige 3-0 in de competitie. Standpunt van AZ over beëindigen eredivisie? Oneens. Scheringa een bankierende wolf in schaapskleren? Oneens. Opvatting van AZ over toewijzing CL-ticket? Oneens. Onze tegendraadse gast luistert naar de naam Pieter Klok. Eindbaas van de Volkskrant, dan is een beetje kritische geest nooit weg. Maar stiekem laat hij Slot de tactiek op de redactie bepalen.
Stel, je hebt Kees Luijckx tegenover je. Een Blozend Blondje uit Castricum (ba-dum-tss).
Wie topsport volgt of topsporter ís, heeft momenteel een beperkt bestaan. Maar Wessel Nijman dendert door.
Als AZ-fan klamp je je vast aan vanzelfsprekendheden. Dat je de thuiswedstrijden in Alkmaar afwerkt bijvoorbeeld. Dat AZ praktisch ieder weekend in actie komt. Dat we teleurgesteld de Arena verlaten. Dat de competitie in mei eindigt. En dat Maikel en Sander maandelijks bij elkaar aanschuiven om de microfoon aan te zetten en het glas te heffen op AZ.
De titelrace was dan weer over, dan weer open, dan weer over en nu weer open. Maikel en Sander gingen in de aanloop naar ontknoping nummer zoveel op verkenning uit. En schoven aan bij de in Amsterdam woonachtige AZ’er (en tevens boekjesschrijvert) Mark van Wonderen.
Voor de meeste supporters is een bezoek aan AZ even ontsnappen aan de realiteit. Een avondje niet denken aan de dagelijkse beslommeringen en al helemaal niet aan werk. Een klein van de supporters combineert het stadionbezoek juist met werk.
Uitleggen aan Guus Til en Teun Koopmeiners dat die spandoeken echt niet voorgedrukt zijn. Wout Weghorst die zijn eigen doek wil hebben voor thuis. En Ron Vlaar die na AZ-Ajax zijn bedankjes persoonlijk appt aan de makers.